Nowa Nova-historia z innego świata

Twój odbiorca,a właściwie miejsce do którego masz dostarczyć paczkę mieści się na bagnach chochlika na zachodzie,nie jest to daleka droga ale za to przeprawa przez bagna może być ciężka

Marudzę i ruszam w drogę, z tą wyjątkowo lepką paczką, co chwila sprawdzam czy przypadkiem się nie przykleiłam czy coś. Wolę nie wiedzieć co demon wymyśli dla mnie później.

Droga strasznie się ciągnęła tym bardziej,że co chwilę odklejałaś się od paczki,co gorsza wyglądało na to,że za niedługo spadnie deszcz,co wcale nie poprawiało Ci humoru

Westchnęłam.
- Co za cholerna wredota... - mruknęłam tylko, idąc sobie z ową paczką i już nawet owinęłam ją jedną z bluzek jakie miałam w torbie byle się do tego nie kleić.

Niewiele to pomogło,bluzka dosyć szybko przesiąkła kleistą substancją i nabrała nieciekawego koloru świeżych smarków.
Gdy oderwałaś wzrok od nieprzyjemnego widoku,zobaczyłaś,że przed Tobą powoli pojawia się bagno,teraz wystarczyło jeszcze dotrzeć do jego centrum.

Marudząc ciąle idę w stronę owych bagien, a jak jestem na miejscu to staram się stawiać kroki w jak najstabilniejszych miejscach, sprawę ułatwiłaby mi jakaś droga, choć nie sądzę bym takową tutaj znalazła... A poza tym co jest w tej skrzynce? Jakieś ślimaki? Przynajmniej na powrót nie będę musiała tego nieść... Raczej...

Jakakolwiek droga czy choćby ścieżka była tylko złudnym marzeniem,bagna były wilgotne i zdradliwe,nad ziemią unosiły się gęste opary utrudniające znalezienie gruntu,a gdy wydawało Ci się,że znalazłaś kępkę trawy na której można by stanąć,ta zapadała się pod Twoją stopą, wygląda na to,że czysta z tego zadania nie wyjdziesz

Co tam ubrudzenie, bylebym to przeżyła... Uparcie idę przez te bagna, wypatrując miejsca docelowego. Błagam by to było niedaleko, ja chcę już móc stąd iść, no nie no, co ten demon sobie wymyślił, on to naprawdę wredna cholera - czyli moje marudzenie.

Szłaś tak już dobre kilka godzin gdy nagle dojrzałaś niewielką wysepkę stałego gruntu,a na niej stary dom,tak to właśnie tutaj miałaś dostarczyć tę paskudną paczkę

Tak więc czym prędzej staram się dotrzeć do wysepki i z zadowoleniem witam stabilne podłoże. Po tym podchodzę do starego domostwa i pukam do drzwi.

Drzwi uchylają się niemal natychmiast,a za nimi stoi stara kobieta,z długimi siwymi włosami i pomarszczoną twarzą,przypominała jedną z wiedźm o których jest tyle historii i bajek
-Kim jesteś i czego chcesz?-Zaskrzeczała

- Mam tutaj przesyłkę dla pani - powiedziałam i odwinęłam tamtą skrzynkę z swojej bluzki z której i tak już nic nie będzie pożytku.
Po chwili oddaję jej paczkę.

Kobieta uśmiechnęła się lekko
-Wejdź-Powiedziała otwierając drzwi na oścież i odchodząc na bok,żebyś mogła przejść. W środku domek był całkiem przytulny,ale nad paleniskiem wisiał potężny kocioł w którym coś bulgotało cicho,a na półka poustawiane były dziwne flakoniki z kolorowymi płynami

Tak więc stanęłam w tym jej całkiem przyjemnym lokum, wbrew pozorom. Cóż przynajmniej chwilę odpocznę bo wyczerpującej podróży po bagniskach. Przeciągnęłam się i czekam na rozwój wydarzeń.

Kobieta wzięła od Ciebie paczkę i zwinnym ruchem otworzyła nią,z paczki wyszedł mały stwór przypominający górę zielonkawej mazi.
Kobieta wyciągnęła nad nim ręce i mruknęła jakieś dziwne słowa,a stworek zaczął rosnąc i zmieniać kształt aż zamienił się w jakiegoś młodzieńca

Zrobiłam duże oczy, widząc to wszystko, ale cóż. To jest dość niezwykłe. Patrzę się to na kobietę to na młodzieńca, na którego strefy poniżej pasa staram się nie patrzeć.
- Umm... Emm to ja może już pójdę - powiedziałam wreszcie do niej.

Kobieta pstryknęła palcami i drzwi zatrzasnęły się z hukiem
-Wiem kim jesteś-Powiedziała,a Tobie zrobiło się trochę niedobrze czy on wie,że jesteś...-Jesteś nowym posłańce Tresha...i o ile się nie mylę nie jesteś z tego zadowolona...a to dopiero początek

Wbrew temu czego pewnie oczekiwała po prostu odetchnęłam z ulgą.
- Domyślam się - westchnęłam. - Ale postaram się jakoś w tym wytrwać - machnęłam ręką. - I tak lepsze niż przymuszone małżeństwo - dodałam.

-Ale wiesz,że ta praca nigdy się nie skończy?-Zapytała kobieta unosząc brew-Przypomnij sobie,jak brzmiała umowa z Treshem?Zakładam,że to on ją sformułował

Strzeliłam ogromnego facepalma.
- Ehh mogłam się domyślić że w coś się wkopałam... - mruknęłam.
Teraz faktycznie, jestem w kropce.
- Cóż umowy z demonami są do końca życia więc... jakieś 70 lat mąk? - byłam teraz już zdołowana.

-Zakładam,że wieczność...widzisz,w pewnym sensie zostałaś jego sługą,a co za tym idzie zyskałaś nieśmiertelność-Chłopak był już ubrany,teraz siedział na łóżku wrogu pokoju-Pytanie brzmi czy jest jakaś luka w waszej umowie

Pokręciłam głową.
- Ja nie wiem, choć w umowie jestem jako Nadia... - mruknęłam teraz w sumie sama do siebie, myśląc o sprawie.
Gdybym znowu była dawną sobą to by to mnie nie obowiązywało, tak mi się wydaje.

-A to coś zmienia?-Zapytała kobieta z dziwnym błyskiem w oku,tymczasem chłopak chodził po pokoju i zaglądał do różnych słoiczków i pojemników

- Nie wiem, wie pani jakbym mogła być kimś innym... - podrapałam się po głowie. - Ugh bez sensu... No nic to ja będę wracać... - powiedziałam do niej i tylko lekko się ukłoniłam, po czym ruszyłam w kierunku drzwi.