Nowa Nova-historia z innego świata

Imię: Nadia
Nazwisko: Damsel
Wiek: 18 (517)
Wygląd: W tym życiu: Wysoka, szczupła i wysportowana dziewczyna. Ma czarne włosy z dwoma niebieskimi pasemkami po bokach oraz niebiesko-czerwone oczy (niebieskie tęczówki z czerwonymi obwódkami wokół źrenic). Zwykle ubiera się w swoje ulubione czarne dresy z żółtym lwem. Do tego czapka z daszkiem. 
W poprzednim życiu:https://2img.net/r/ihimg/a/img843/8162/9159.jpg
A tu dodatkowy opis: Postać ogólnie czarna, z charakterystycznymi kreskami po całej twarzy, z której zresztą ma tylko oczy. Są one niebieskie z czerwonymi tęczówkami. Włosy z niebieskimi pasemkami i końcówkami grzywki. Koniec ogona też niebieski oraz tego koloru są elementy ubioru. Wysokość zbliżona do ludzkiej, może trochę większa.
Tak więc oto było... Miała na imię Nova. Była niezwykła nawet bardziej niż jej rodzice. Obydwoje byli tak zwanymi Wybierającymi Opiekunów. Tylko ich energia była zupełnym przeciwieństwem. Jak czerń i biel. Cud więc, że ich córka żyje i ma się całkiem świetnie. No może poza tendencją do wybuchowych działań.
Najpierw jednak krótkie wyjaśnienie. Wybierający Opiekunów zajmowali się porządkowaniem sytuacji w światach, które były pogrążone w jakiejś wojnie czy też po prostu były na skraju totalnego zniszczenia. Wszystko widzieli w tak zwanej „Komnacie Widzenia”, gdzie znajdowała się mapa zawierająca w sobie praktycznie wszystkie światy. Kolory były od zielonego do czerwonego – jako wskaźnik jaka jest w nim sytuacja. Choć czasem zdawały się i kolory czarne... Z tamtych światów co najwyżej można było ratować resztki istot jakie tam mieszkały. Po uporządkowaniu sytuacji w jakimś świecie wybierający zwykle właśnie mianowali „Opiekuna” tego świata lub czasem był to cały zespół. Stąd ich nazwa.
Wróćmy jednak do naszej bohaterki. Nova niedługo podrosła, zaczęła się nauka i pakowanie jej do głowy wszystkiego co możliwe. Rodzice nie mieli dla niej zwykle czasu. Woleli zajmować się swoją robotą... Z wiekiem coraz bardziej jej to dokuczało i nie mogła tego znieść. W końcu, gdy miała 499 lat (po przeliczeniu ludzkie prawie 18 lat) w końcu postanowiła coś z tym zrobić. Wyszukiwała w bibliotece w ich zamku starą księgę która opowiadała o tym, jak uwolnić duszę od ciała. To była dla niej okazja by znaleźć sobie jakieś inne, w którym nikt by jej nie rozpoznał i nie znalazł... To zdawało się jej być świetne... W sumie nawet się nią pewnie nie przejmą... Rysowała wzory na ziemi, szukała składników, gdy w końcu było gotowe... Teraz użyła swoich mocy by aktywować jej dzieło. Zaczęło się. Poczuła jak coś ją rozdziera. Niczym siekiera pniaka. To bardzo bolało, wręcz niesamowicie, co ciężko było jej wytrzymać. Ale nie wołała o pomoc, przecież nie chciała by ktoś jej przerwał...
W końcu nastała ciemność...
I cisza...
Nic się nie działo...
I wtedy światełko...
Nie ma już szans, dziecko umarło w trakcie porodu – usłyszała.
Nie! Ratujcie je! Ratujcie, to nie mogło tak się skończyć! - rozpaczliwy głos kobiety.
To już koniec, przykro mi, mimo reanimacji nic się nie udało, uszkodzenia były już zbyt rozległe... - i płacz owej kobiety.
Novie zrobiło się jakoś żal... Postanowiła, że postara się coś zrobić. W jednej chwili jej dusza zajęła dziecko, rozpoczęła się naprawa wszystkiego co było uszkodzone, zajęło jej to ze cztery minuty, kiedy już zdążyli zawinąć ją w materiał... I wtedy..
- Poruszyło rączką! - zauważyła położna
Tak oto zaczęło się jej życie.. Nie jest to żaden zwykły świat. Tutaj nie ma tylko ludzi o nie. Są też wampiry, wilkołaki, demony, które to najczęściej są tutaj największą arystokracją... Zdarzają się też elfy i od święta inne magiczne istoty. Wszystko byłoby świetnie gdyby nie okazało się, że... Ich rodzice zawarli dawno temu pakt z demonem. Za majątek i ulgi mieli mu ofiarować swoje pierwsze dziecko, jeśli to będzie dziewczynka, na żonę. Kiedy dorośnie. Było to w jej wieku 17 lat. Odtąd wesoła zawsze i pomocna dziewczyna stała się ponura jak nigdy. Rodzina ją tak po prostu sprzedała... Fakt teraz tamci wiedzą co to oznacza ale teraz.... Minął rok, są już jej osiemnaste urodziny, których tak bardzo się obawiała... Już po nią przyjechali, a z gospodarzem mam spotkać się już na miejscu... To był Thresh, chyba najbardziej wpływowy demon w kraju, jak i mający czasami dość fatalną opinię. Szykuje się jej dość ciężka sprawa....
Wygląd faceta: http://ddragon.leagueoflegends.com/cdn/img/champion/splash/Thresh_0.jpg

Cele: Odzyskać rodziców z poprzedniego życia, ciało
Prośby: By nikt nie miał nawet zielonego pojęcia kim była moja postać

Ten dzień nadszedł,miałaś zostać oddana w łapy demona przez Twoich "rodziców",o ile lepsze teraz wydawało się Twoje dawne życie,ale cóż,stałaś teraz w towarzystwie ludzi,którzy sprzedali Cię zanim jeszcze się narodziłaś,przed Tobą stała czarna limuzyna,która miała zawieźć Cię do najgorszego z demonów-Tresha

Zrezygnowana teraz stałam przy moich niby rodzicach i westchnęłam.
- No cóż, dziękuję wam za takie urządzenie mnie - rzuciłam tylko w ich kierunku i po tym już siedziałam w limuzynie, a po policzkach ciekły mi łzy.
Moja poprzednia rodzina na pewno by nigdy tak nie zrobiła. Oni przynajmniej mieli zasady których się trzymali choćby nie wiem co...

Oboje popatrzyli po sobie ze sutkiem,czyżby żałowali dostatniego życia w zamian za jedyne dziecko?
Gdy tylko zatrzasnęłaś drzwi,samochód ruszył z piskiem opon,jechał z naprawdę niewiarygodną szybkością i nim się obejrzałaś zatrzymała się przed wielką rezydencją z czarnego marmuru...ktoś tu nie oszczędzał na wygodach

Starałam się jakoś ogarnąć, ale cóż... Wkrótce byłam już przed wejściem do ogromnej, bogatej i ponurej budowli. Naprawdę pięknie mnie urządzili, nie ma co... Mężczyźni wokół mnie nic nie mówią, cóż wszystkiego albo dowiem się na miejscu albo coś...

Jeden z mężczyzn otworzył Ci drzwi i czekał aż wysiądziesz,potężne drzwi rezydencji także już się otwierały,a w nich ujrzałaś jakiegoś lokaja,najwyraźniej człowieka bo nie zauważyła,żadnych cech innej rasy

Tak wiec wysiadam z pojazdu i ruszam w kierunku drzwi tamtego budynku, choć chcę by ta chwila nigdy nie nastąpiła, choć chcę by to trwało jak najdłużej... Nie mam jednak innego wyjścia i wkrótce stoję już praktycznie w środku rezydencji, nerwowo ściskając brzeg swojej koszulki.

Weszłaś do środka i drzwi zatrzasnęły się za Tobą z głośnym trzaskiem,jednak prawie ich nie słyszałaś zaskoczona tym co zobaczyłaś,wnętrze budynku było jasno oświetlone i utrzymane w barwach kremowych i złotych,było przyjemne,jasne i jakby ciepłe,nie tego się spodziewałaś,przed Tobą widniały szerokie schody z czerwonym dywanem,które dochodziły do półpiętra rozchodzącego się na dwie strony

To było dla mnie niemałe zaskoczenie. Wnętrze budynku takie ponure i w ogóle... A tu jest tak ciepło i miło... Dość niezwykłe. Tak więc ruszam dalej, zapewne przez te schody. Mimo wszystko jestem coraz bardziej spięta tym, że zaraz się z nim spotkam. Naprawdę, moi rodzice... Ugh tak mnie sprzedać...

Na szczycie schodów dostrzegłaś jakąś postać,eleganckiego mężczyznę w czarnym garniturze podszytym zielonym aksamitem,miał długie ciemno-zielone włosy z jasnymi refleksami przypominającymi płomienie,w jego postaci nie było by nic niepokojącego gdyby nie czarne rogi wystające z głowy.
-Ty musisz być Nadia?-

A więc wydaje się że to był on.
- Tak - kiwnęłam tylko głową, ciągle mu się przypatrując.
Chciałam stąd daleko uciec, ale jest też jedna rzecz która jest bardzo istotna. Umowy z demonami nie można złamać... Dlatego po momencie porzuciłam te plany.

-Pewnie spodziewałaś się rogatego demona z płonącą głową? Znaczy jestem rogaty i jestem demonem,ale przynajmniej nie płonę- Uśmiechnął się dobrodusznie.
W sumie coś w tym było,myślałaś,że będzie to straszliwy potwór i od wejścia rzuci się na Ciebie lub coś w tym rodzaju,a tu...wyglądał na całkiem sympatycznego
-Przechodząc do umowy,którą zawarłem z Twoimi rodzicami-Oho,zaczyna się-Chciałbym ją zmienić,umowy takiej nie można zerwać ale można ją nieco zmodyfikować,co ty na to?

Nasłuchałam się o nim tyle złego ale tu niezłe zdziwienie. Słucham więc tego co mówi już uspokojona, a na jego ostatnie słowa się wyraźnie zainteresowałam.
- Czyli jak zmodyfikować? - spytałam się go tylko, mając nadzieję na jakąś zbawienną decyzję, albo przynajmniej która nieco odwlecze to wszystko.

Zamyśliłam się na jakąś chwilę. Zabijanie co? Dobrze wiem jakie to jest uczucie ginąć i w ogóle, wiec tym bardziej... NIE! Pokręciłam głową.
- Nie nadaję się na coś takiego... - powiedziałam tylko po chwili do niego.
Nie wiem w sumie i tak co lepsze ale cóż...

-Rozumiem-Powiedział powoliA co powiesz na robienie za kuriera?Wiesz,mimo wszystko mam niewiele czasu,a często muszę dostarczyć jakiś towar,jednak ani droga,a ni towar nie są bezpieczne-Dodał

To już jest o wiele lepsze. Takie dostawy...
- No dobrze - kiwnęłam wreszcie głową twierdząco.
Chcę jak najszybciej wyzbyć się tej umowy, ugh...

-Wspaniale,a więc umowo została zmieniona...daj znać kiedy chcesz zacząć,mam już kilka przesyłek,które czekają na swoich właścicieli-Odpowiedział,a w oczach zabłysł mu niepokojący,zielony ognik

- Mhm, a że jeszcze spytam, jakiego rodzaju to przesyłki? - spytałam się go, chcąc się upewnić czy dobrze się pakuję czy też nie.

- Chciałam się tylko dopytać - powiedziałam do demona. - I mogę zacząć nawet teraz - dodałam po chwili.
Innymi słowy chcę mieć wszystko za sobą.

-Wspaniale-Pstryknął palcami i obok Ciebie pojawiła się czarna paczka okuta grubymi łańcuchami,paczka trzęsła się lekko
-Trzeba to dostarczyć do samotnego domku na bagnach chochlika-Oznajmił mężczyzna uśmiechając się i pokazując lekko zaostrzone zęby

Podeszłam niezbyt pewnie do tej paczki i stuknęłam ją, a gdy potrząsnęła się bardziej to podskoczyłam.
- Tsa... - mruknęłam tylko i spojrzałam na niego z miną "kiedyś się zemszczę".
Nawet jakbym miała cała być w poparzeniach... Wreszcie sprawdzam jak ta paczka jest ciężka i czas będzie ruszać..

Paczka okazała się dosyć lekka ale i zimna i jakby...mokra i klejąca,jakbyś trzymała coś pokrytego lukrem.
-No...to powodzenia-Powiedział Tresh i ukłonił się lekko po czym zniknął w wybuchu zielonych płomieni

Co takiego jest w tej cholernej paczce? Póki ręce całkiem mi się nie kleją to sprawdzam gdzie jest mój odbiorca i ruszam w drogę z ową paczką. Czy tylko ja mam wrażenie że Tresh robi sobie ze mnie najzwyklejsze jaja?