Czas na naruciaka! - Kaimi

"A ty masz teraz jakiś w ogóle?" - cóż ma w sumie rację, wiele to i tak nie posiadasz.

"No własnie nie bardzo" stwierdziłem z nutką złośliwości

Był już wieczór, za oknem lało jak z cebra a wy jutro wyruszacie w małą (?) podróż. Nie wiadomo nawet gdzie was ten sensei wyciągnie...

Położyłem się na łóżku,po medytacji byłem tak spokojny,że po głowie nawet nie kołatały mi się mysli jak zwykle to bywa przed snem,powoli zamknąłem oczy i odpłynąłem

Obudziłeś się wczesnym rankiem, zupełnie wyspany dzięki medytacji. Twój opiekun póki co też milczał.
"O, wcześnie dzisiaj" - powiedział tylko jak zauważył, że nie śpisz.

"Odezwał się....czy Ty nigdy nie spisz....no tak,nie musisz,co Ty w ogóle robisz jak ja śpię...albo wiesz co?Nie chcę wiedzieć" dodałem po chwili namysłu i wstałem z łóżka,postanowiłem się przygotować do wyjścia

Twój opiekun zrobił tylko coś w rodzaju złowieszczego śmiechu niecnej istoty. Zacząłeś przygotowania, kiedy... Dzwonek do drzwi! Myślałeś, że cały mechanizm przez ten brak użytku zardzewiał, ale jednak ciągle działa! Pierwszy w życiu gość!

"To my w ogóle mamy dzwonek" zapytałem zaskoczony i ruszyłem ku drzwiom po drodze zabierając kunai,jeśli ktoś do mnie przychodzi to albo jest głupi albo szalony,a według mnie obie takie osoby są niebezpieczne

"Tak, zamontowali go nam w gratisie do drzwi" - przypomniał Ci.
No to tym głupim i szalonym, a raczej tą, okazała się być strachliwa dziewczyna.
- M-mistrz polecił nam się tu spotkać - powiedziała.

Uniosłem brew zaskoczony
-Eeee...jesteś pewna,w czyimś prywatnym mieszkaniu...w dodatku w MOIM?-Zapytałem-Ten człowiek naprawdę ma nierówno pod sufitem-Odsunąłem się robiąc jej przejście-Wchodź,na dworze jest chłodno,wybacz ale nie wiedziałem,że będę miał gości więc nie posprzątałem i nie zrobiłem przekąsek-Wszystko to powiedziałem spokojnym,beznamiętnym tonem może z odrobiną ironi

- Jesteśmy teraz drużyną, może, no wiesz, byś troszkę... Hm... Bardziej się otworzył? - spytała się niezbyt pewnie.
Pokiwała głową, chyba nie widząc ironii w Twoich słowach.

-Poprzednim razem kiedy bardziej się otworzyłem,prawie wysadziłem to miejsce w powietrze-Mruknąłem tylko-Kiedy ma przyjść reszta?-Zapytałem

- Jak to prawie wysadziłeś to miejsce w powietrze? - zrobiła duże oczy.
Dla pewności cofnęła się o krok od Ciebie.
- Zaraz powinna być reszta... - próbowała jakoś odciągnąć temat o rozmowach o Twoim większym otwarciu się i wkrótce dzwonek kolejny raz dał znać o swoim bytowaniu.
Teraz weszli tutaj chłopaki. Ywój opiekun obserwował całą sytuację z swego rodzaju zatrwożeniem. Przecież nikt jeszcze nigdy Cię nie odwiedził... No chyba ze z widłami za eksperymenty na jego krowie.

-Wiecie,że kultura nakazuje poczekać aż otworzą wam drzwi-Zapytałem nieco rozdrażniony widząc jak bez zaproszenia wchodzą do mojego domu-I co to za pomysł-Zwróciłem się do senseia-Żeby spotkać się akurat TU, nie bez powodu nie miewam gości-Błysnąłem oczami

- Sensei nam tak kazał! - odpowiedzieli wszyscy chórem, a po chwili do Twojego domu wszedł też ów wilk.
- Yo - przywitał się z wami. - To wszyscy gotowi? - rozejrzał się po was z uśmiechem.
- Tak! - odpowiedzieli wszyscy, prócz Ciebie.
Dziewczyna i niebieskowłosy odskoczyli od Ciebie jak zobaczyli ów błysk w oczach.
- Wy nie widzicie, że to tylko trick by was wystraszyć? - westchnął chłopak który stał obok Ciebie.

"tak myśli?...a co mi tam,trochę zabawy nie zaszkodzi" skupiłem swoją duchową energię i spuściłem jego opaskę ninja na oczy.
-Tak czy inaczej,spotykanie się w cudzym domu nie jest najlepszym pomysłem choćby ze względu na poszanowanie czyjejś prywatności-Mruknąłem

- Do szafek ci nie zaglądamy - powiedział tylko blondyn, nieco zaskoczony podejmując opaskę z oczu i porządniej ją uwiązał z miną "to pewnie tylko przez to, że słabo to zrobiłem".
- No dobra, to ruszajmy... Mamy rzecz do sprawdzenia w okolicach Wioski Ukrytej w Piaskach - powiedział krótko wasz sensei i wyszliście.
Dopiero teraz spostrzegłeś, że jedno nie miało zbyt czystych butów...

Machnąłem tylko dłonią,żeby wywiać brud z domu
-Nie mogliśmy się spotkać przy wyjściu z wioski?-Mruknąłem i ruszyłem za resztą zamykają dokładnie dom-I następnym razem wytrzyjcie buty...chociaż mam nadzieje,że następnego razu nie będzie-Dodałem ciszej

Nikt Ci już szczególnie nie kwapił się do odpowiedzi i szliście w milczeniu, a w lesie przeszliście do szybszego sposobu poruszania się - skakanie po drzewach. Chłopaki o czymś gadali w międzyczasie. Dziewczyna trzymała się blisko sensei a Ty z lekka odstawałeś. Twój opiekun był zaraz obok Ciebie.

Nie zdziwiłbym się gdyby po prostu mnie pilnował,ale i na to mam sposób.
Szybko złożyłem kilka pieczęci "Technika dusz:fantomowy płaszcz",już po chwili zobaczyłem jak moje ciało znika,ciekaw byłem reakcji pozostałych,ta technika była o tyle lepsza od zwykłego ukrywania się,że maskowała także chakrę a więc nawet kekken genkai czy sensoryczni shinobi nie mogli mnie wykryć póki miałem na sobie "płaszcz".

- Chwila, gdzie ponurak? - zatrzymał się kilka sekund po tym jak zniknąłeś z ich oczu.
Wszyscy pozostali zaczęli się w sumie nieco zszokowani i zaczęli Cię szukać.
- Przed chwilą tu był - powiedziała dziewczyna, przeskakując zaraz obok Ciebie i rozglądając się.
Sensei rozejrzał się też tylko.
- Jak nawiał to go zaraz znajdę - westchnął.

-Tja...dzięki za ponuraka-Mruknąłem mu do ucha i zaraz odskoczyłem dalej-A przy okazji JA nigdy nie uciekam-Przerwałem technikę stojąc do góry nogami,przyczepiony do gałęzi nad senseiem-Co najwyżej znikam lub szykuję się na coś większego

Tak więc wszyscy podskoczyli zaskoczeni, a mistrz zrobił duże oczy jak Cię zobaczył.
- No nieźle - powiedział wyraźnie zaskoczony i w sumie nie wiedział co powiedzieć. - No to lepiej się szykuj, bo wkrótce moze być dużo do roboty i brak czasu na to - dodał i ruszyliście dalej.

Zdawało mi się,że sensei chwilowo odstąpił...może bał się,że faktycznie coś komuś zrobię.
Właściwie to niewiele mnie to obchodziło,jedyne co mnie teraz interesowało to to kiedy będziemy na miejscu i jak długa zajmie nam ta misja.

Wszyscy wędrowali póki co w ciszy, ta droga trwała już większość dnia, widocznie tamta wioska jest naprawdę daleko stąd. W pewnej chwili jednak sensei nagle się zatrzymał, zalecając wam to samo. Wtedy usłyszałeś świst w powietrzu i zaraz przed nosem przesunął Ci zimny metal, to był kunai który wbił się zaraz po tym w drzewo!