Czas na naruciaka! - Kaimi

Westchnąłem tylko.
Już wkrótce leżałem w łóżku,widziałem pojedyncze duszki przelatujące za oknem,najwyraźniej przyleciały wraz z wiatrem,który sprowadził deszcz,znając życie i tak znikną przed świtem,może pojedyncze zagubią się w mgle....tak rozmyślając powoli zasnąłem

Obudził Cię Twój opiekun, była godzina 9...
"No" - powiedział wreszcie zadowolony jak już upewnił się, że całkowicie Cię dobudził.

"O co Ci chodzi,mam się spotkać z tą bandą dopiero za godzinę,jakbyś mnie obudził trzydzieści minut później to nic by się nie stało"
Westchnąłem i wstałem z łózka,przeciągnąłem się i zacząłem szykować do wyjścia

"Za dobrze cie znam" - usprawiedliwił się.
No i w sumie miał rację, przygotowania zajęły Ci z lekka dłużej, a musisz jeszcze dojść na miejsce.

Wyszedłem z domu i zacząłem przeskakiwać z dachu na dach rozglądając się za czym ciekawym,może przynajmniej będę pierwszy na miejscu...a jeśli nie to trudno,tak czy inaczej przyśpieszyłem nico woląc pojawić się na czas

Zjawiłeś się na miejscu jako... Przedostatni. Mistrz był, chłopaki byli. Dziewczyna przyszła na styk.
- Tak więc witam was wszystkich, mam tutaj coś dla was - powiedział sensei i podał wam kartę ze zleceniem! - Mała robótka dla was, wy robicie a ja z boku zobaczę jak sobie poradzicie - dodał.
Mieliście za zadanie złapać jakiegoś dzika, który pustoszy niedalekie uprawy...

"Bardzo mądre,dać nowicjuszom na start misję z dzikim zwierzęciem i patrzenie co się stanie" pomyślałem nie bez ironii.
Ruszyłem w kierunku wspomnianych upraw pilnując czy reszta drużyny jest w pobliżu,jeszcze by się zgubili i byłoby na mnie.

"Wydaje mi się, że nie wie na co jest stać takie dzieciaki jak wy" - mruknął tylko niezbyt zadowolony, że od razu na takie ryzyko.
Raczej nie są tacy, że mieliby się zgubić. Szliście zwartą grupą, mijając już kilka totalnie zdewastowanych upraw, a na drodze były nawet duże ślady racic. Nie byle jaki dzik... Zza dość odległych krzaków dało się słyszeć w pewnej chwili głośne chrumkanie.

"To chyba on,Ketsudan,mógłbyś sprawdzić czy to na pewno stworzenie,którego szukamy?" poprosiłem mojego niewidzialnego przyjaciela,miałem tylko nadzieje,że żaden z moich "towarzyszy" nie jest na tyle porywczy,żeby rzucić się na nieznanego przeciwnika

Jedynie blondyn zdawał się aż rwać do akcji.
"Tak to on" - usłyszałeś po chwili głos Ketsudana i wkrótce ujrzeliście ową bestię. Masywny zwierz, nieco chyba nawet większy nić normalny dzik, z kłami ostrymi jak szpile... Niebieskiego gdzieś wsiąkło...

Rozłożyłem jeden z moich zwoji i złożyłem kilka pieczęci
-Technika dusz:Tysiąc bezcielesnych dłoni-Powiedziałem,poczułem jak dusze stworzeń zapieczętowanych w zwoju łączą się w tysiące dłoni,które niczym węże wyskoczyły ze zwoju i oplotły bestie unieruchamiając ją

Dzik zakwiczał przeraźliwie, pochwycony przez tysiąc dłoni, a po chwili na dobitkę przeszyły go kolce, które stworzył w ziemi... Niebieskowłosy! Zwierzę nie odpuszczało tak łatwo, w momencie się wyrwało i ostatkiem życia zaszarżował na was, ale blondyn w porę stworzył barierę z ziemi. Dziewczyna stała obecnie za Tobą, trzęsąc się ze strachu.

Wykonałem szybkom pieczęć i chwyciłem za pustą rękojeść
-Technika dusz:tchnienie samuraja-szybkim ruchem wyciągnąłem miecz,który wyglądał jakby utkany był z wciąż ruszającej się mgły i wbiłem go w potworne cielsko,wiedziałem,że broń powiększy się wewnątrz dzika i przebije się na wylot.
Gdy stworzenie leżało martwe,rozłożyłem pusty zwój obok jego ciała,musiałem działać szybko,dusze,żywych stworzeń nie trzymały się w ciałach zbyt długo
-Noroi no Shinigami (Klątwa żniwiarza)*:Kolekcjoner dusz-z ciała dzika powoli wypełzł biały,bezkształtny cień i zniknął pozostawiając na nim jedno słowo "dzik".

*Jest to KG klanu Hanere,pozwalające na "kondensację" dusz oraz widzenie duchów,zwykle oczy wtedy zmieniają barwę na bardziej jaskrawą,w moim przypadku jest to złoty

Tak więc szybka akcja, którą drużyna obserwowała w niezłym szoku.
- Eee co ty właśnie zrobiłeś? - spytał się blondyn, patrząc się na dzika i zwój.
Mistrz po chwili stanął przed wami.
- Co prawda to prawda, świetna robota, tylko ciągle nie działacie jak zespół - powiedział do was. - Chyba za łatwe zadanie wam dałem, hm... - zamyślił się.

-Zabrałem jego duszę-odpowiedziałem beznamiętnie zwijając zwój-A co do zadania...jak można pozwolić by nowicjusze walczyli z czymś takim?-Wskazałem na truchło dzika-Dobrze,że większość z nas ma jakieś zdolności

- Jaka ta młodzież teraz delikatna - powiedział sensei. - No nic, jutro zbierzecie swoje niezbędne rzeczy, wyruszamy poza wioskę - uśmiechnął się do was zagadkowo i zniknął w białym obłoku.
"Nie no, gorszego sensei być nie mogło" - marudził Twój opiekun.

"I tu się z Tobą zgadzam" odpowiedziałem i ruszyłem w stronę domu. Jedynym plusem dzisiejszego dnia było to,że udało się zebrać jakąś silniejszą duszę...ale wciąż było to tylko zwierzę

Mogłeś wracać do domu i zająć się swoimi sprawami. Przyjaciół z którymi mógłbyś gdziekolwiek wyjść przecież nie masz, przynajmniej takich ludzkich. Pogoda do tego dała o sobie znać i lunął deszcz.

Ruszyłem biegiem do domu,nie miałem zamiaru moknąć na deszczu bez potrzeby. Zatrzasnąłem za sobą drzwi i usiadłem na łóżku,eh,ten nasz nowy sensei chyba kupił mózg na bazarze

Albo na pchlim targu, od pchły... Twój opiekun przynajmniej nie mógł zxmoknąć, więc tylko beztrosko sobie lewitował przy Tobie.
"To może czas na trening?" - usłyszałeś.

"W taką pogodę?Zresztą,co mi tam,z tego co widzę to nasz sensei może nam zlecić zadanie w gorszych warunkach...niech będzie,to co trenujemy?"

"Do tego nie musisz iść na zewnątrz, dzisiaj sobie pomedytujesz" - usłyszałeś tylko w swojej głowie.
Jedna Twoja medytacja skończyła się przy nim wybuchem mocy.

Usiadłem na podłodze ze skrzyżowanymi nogami i ułożyłem dłonie na kolanach,zamknąłem oczy i skupiłem się na oddechu

Zaczęła się cała medytacka, z załącznikiem jako Twoim opiekunem, który co chwila dawał Ci polecenia odnośnie tego gdzie masz przekazać energię i tak dalej, w końcu...
- Starczy! - jak tylko otworzyłeś oczy to mogłeś zobaczyć, że praktycznie wszystkie meble jakby dziwnym sposobem się odsunęły.

"Cóż....przynajmniej obyło się bez wybuchów,kupowanie nowych mebli mogłoby poważnie nadszarpnąć mój budżet"-stwierdziłem