Kaimi - Złapać wszystkie!

Wziąłem robaka ostrożnie na ręce i przytuliłem do siebie głaszcząc delikatnie
-Już dobrze,będę się Tobą opiekował i zrobię z Ciebie wspaniałego pokemona na pokazy,co ty na to maleńka?-Mówiłem delikatnym tonem aby jej bardziej nie wystraszyć

Caterpie jeszcze chwilę dygotała, ale wreszcie zauważyłeś, że zaczęła się nawet przymilać do twojej ręki i wydawać dość zabawny dźwięk, który wskazywał na jej zadowolenie.
- Catee! - powiedziała wreszcie zgodnie gąsieniczka i zasiadła Ci na ramieniu.

-Jesteś urocza,nie sądzisz Gastly?-Zapytałem śmiejąc się-Jest nas już trójka,więc...chyba możemy ruszać przed siebie-Sprawdziłem na PokeNav'ie położenie najbliższego miasta i ruszyłem w jego kierunku co jakisz czas głaszcząc Caterpie po łepku

Gastly potwierdził twoje słowa. Najbliższe miasto to dwa dni drogi, a więc jedna, góra dwie nocki zapowiadają się pod chmurką. Caterpie purczała po swojemu jak tylko ją głaskałeś i machała swoim niby ogonkiem. Trasa mija wam całkiem przyjemnie, żadnych jakichś wydarzeń..

-Cóż...trochę nam to zajmie,co powiecie na mały trening,a potem coś do jedzenia?-Zapytałem pokemony i zacząłem się rozglądać za dobrym miejscem do treningu i na piknik

Pokemony trening przywitały z nieco mniejszym entuzjazmem niż jedzenie, ale posiłek okazał się dla nich starczającą motywacją do wysiłku fizycznego. Znalazłeś całkiem przyjemną polankę, gdzie macie mnóstwo miejsca tylko dla siebie.

-Wspaniale,Caterpie,zaczniemy od Ciebie,używaj Tackle na Gastlym,nie bój się,Twoje ataki nic mu nie zrobią,będziesz przez niego przenikać,chcę ulepszyć Twoją szybkość i celność,Gastly,Ty będziesz się poruszał w różnych kierunkach,za każdym razem kiedy Caterpie trafi,nieco przyśpieszaj.
Teraz pora na trening Gastlyego,Caterpie strzelaj w powietrze swoją siecią,a Ty Gastly postaraj się zaatakować wszystkie sieci swoim IcePunch i zamrozić je-Poleciłem i obserwowałem jak radzą sobie pokemony,tak naprawdę każde z nich zyskiwało zarówno na swoim treningu jak i na tym partnera,gdy Caterpie ćwiczyła celność i szybkość,Gastly trenował szybkość i uniki,natomiast gdy Gastly trenował szybkość ataków,Caterpie robiła to samo musząc nadążać z nowymi strzałami siecią.

Pokemony zabrały się za trening, Caterpie uwzięła się na próby jakiegokolwiek uderzenia Gastly'ego, jednak póki co nie domyśliła się, ze to naprawdę na niego nie działa... Kilkanaście minut po tym przyszła kolej na drugą część, pokemony tym uparciej starały się przegonić siebie nawzajem. W efekcie jednak to gąsieniczka omal nie została zmrożona lodowym atakiem Twojego Gastly'ego. Po prawie godzinie czasu pokemony padały ze zmęczenia.

po 1 do poziomu

-To był wspaniały trening kochani,spisaliście się,a tera...czas na jedzenie-Pogrzebałem w plecaku i wyciągnąłem karmę dla pokemonów-Mam nadzieję,że wam posmakuje,nie potrafię jeszcze robić poke-ciastek ani nic więc musi nam wystarczyć zwykła karma

Pokemony mimo wszystko ucieszyły się niesamowicie na karmę. Już po chwili wsunęły całą porcję a i tak było im mało. Coś masz wrażenie, ze jak nie zaopatrzysz się w porządne zapasy to przy dłuższej trasie mogłoby Ci nie wystarczyć na wyżywienie Twoich podopiecznych.

-Macie apetyt-Stwierdziłem nieco przerażony-Ale mimo to,musimy ruszać dalej jeśli chcemy dojść na miejsce jak najszybciej-Stwierdziłem wstając z ziemi i przeciągając się.
Schowałem Caterpie do pokeballa,a Gastlyego zostawiłem luzem,sprawdziłem na PokeNavie drogę i ruszyłem w kierunku miasta

Macie jeszcze przynajmniej dzisiejszy i jutrzejszy dzień trasy. Caterpie grzecznie siedziała w kulce, a Gastly latał wokół i czuwał, jakby był gotowy do walki w każdej chwili.
- Gaa - pokemon ziewnął tylko, jak zaczynało się ściemniać.
Nie zapowiadało się już na nic ciekawego dzisiaj, gdybyś nagle nie usłyszał strzałów w głębi lasu.

Odwróciłem gwałtownie głowę w kierunku dźwięku,spotęgowanego ciszą lasu,spojżałem tylko porozumiewawczo na Gstliego i ruszyłem w kierunku strzału,przedzierając sie przez las ale uważając by nikt mnie nie usłyszał

Gastly ruszył zaraz za Tobą, czujnie się rozglądał wokół. W pewnej chwili słyszysz jak coś biegnie do Ciebie. Z krzaków wypada na Ciebie jakiś człowiek, cały w krwi! W rękach trzyma mocno jakiś pokeball. Wywraca Cię z sobą i po chwili spostrzegasz się, że jego oddech słabnie, coś bełkocze ale nie możesz stwierdzić co. Po chwili już nic nie ma, leży na Tobie sztywne ciało nieznanego Ci człowieka, do tego coś słyszysz w oddali. Jeszcze na dodatek jesteś cały w krwi.

-Co jest-Mówię zszokowany,po chwili sprawdzam mu puls i oddech,jeśli umarł to niewiele mu pomogę. Spojrzałem na pokeball były dwie możliwości albo stoczył walkę i najwyraźniej przegrał,albo zaatakowano go ze względu na zawartość kulki,tak czy inaczej nie miałem zamiaru zostawiać tego stworzenia w rękach kogoś kto zabił jego właściciela.
Jeśli mężczyzna nie żyje zabieram pokeball i jakieś dokumenty jeśli posiada,w końcu będę musiał to zgłosić na najbliższym komisariacie) i uciekam jak najszybciej z tego miejsca zapamiętując je i starając przypomnieć sobie co powiedział ten dziwny mężczyzna.

Jest to złoto-srebnrny pokeball z napisem GS, takiego jeszcze nie widziałeś w życiu. Mężczyzna okazał się nie żyć, jedynie co to jego ciało dygotało w agonalnych drgawkach, już nic mu nie pomożesz, ani trochę... Słyszysz w oddali jakiś strzał. Mężczyzna jedyne co posiadał to kartę trenera, ale to powinno wystarczyć. Czym prędzej ruszyłeś jak najdalej dało się od tego miejsca, jesteś cały we krwi tamtego faceta.

Schowałem balla i kartę po czym ruszyłem pędem w stronę najbliższego miasta po drodze uwolniłem Caterpie na moje ramię.
-Zaklej drogę naszej ucieczki siecią,tak aby wyglądało naturalnie,pomyślą,że nikt tędy nie szedł od dawna-Poleciłem i ruszyłem sprintem dalej starając się nie zrzucić pokemona z ramienia

Caterpie coś zafurczał po swojemu i zaczął zaklejać siecią tyle rzeczy ile się dało, wyglądało więc to na miejsce zamieszkane przez jakiegoś pająka - kto by się pchał w gniazdo poke-pająka? No chyba nikt normalny, więc zabezpieczenie dobre!
- K***a gdzie on pi*******ł tego pokeballa?! - usłyszałeś w oddali.
Po około trzech godzinach szaleńczej ucieczki zupełnie wyzuty z sił dopadasz do jakiegoś średniej wielkości miasta.

Najważniejsze teraz to znaleźć jakiś komisariat,tak więc sprawdzam na swoim Navie w jakim jestem mieście i gdzie jest oznaczony komisariat,a następnie ruszam w jego kierunku oddychając ciężko.

Jest to jakieś nie za szczególnie oznaczone na mapach miasteczko Nasto, posterunek odnajdujesz dość szybko. Po tym już szybko dotarłeś i sierżant Jenny spojrzała na Ciebie praktycznie zszokowana.
- Co się stało? - spytała tylko szybko i podniosła się z swojego stanowiska, sprawdzając czy nie jesteś ranny.

Jak najszybciej opisałem jej całą sytuację łącznie z dokładnym opisem i położeniem miejsca zdarzenia,po czym podałem jej kartę trenera zmarłego i dziwny pokeball
-Było tam jeszcze co najmniej dwóch napastników ale ich nie wiedziałem,słyszałem tylko,że szukają tego pokebolla,chyba bardzo im na nim zależało-Zakończyłem opowieść

Policjantka uważnie Cię wysłuchała i zadzwoniła gdzieś, wychodząc z pomieszczenia a Tobie poleciła się umyć, wskazując w kierunku łazienki. Po kilku minutach słyszałeś, że stanęła przy drzwiach.
- Moja siostra już tam pojechała, postaramy się zająć sytuacją najlepiej jak tylko możemy - powiedziała krótko.

Otworzyłem gwałtownie drzwi
-Ale chyba nie pojechała sama?!-Zawołałem,wiedziałem,ze nawet doświadczona policjantka może mieć problem z dwójką (lub więcej) uzbrojonych przeciwników.
-Kim w ogóle był ten facet,i co to za dziwny pokeball?

- Wzięła ze sobą trzy doświadczone i silne pokemony - powiedziała uspokajająco i pokiwała głową na pytania odnośnie mężczyzny. - Jeremy Pepper, jeden z archeologów-amatorów znany z różnych wpadek typu podrabianie skamielin i tak dalej - wyjaśniła.

-A to?-Zapytałem podnosząc złoto-srebrnego balla,wyglądał dziwnie znajomo,może czytałem o nim w jakiejś książce albo..nie wiem,może rodzice coś mi mówili?